Beatniks, Hippies και το μήνυμα του Nature Boy

Ξέρεις, είναι οι ιστορίες της ζωής κάποιων ανθρώπων που μερικές φορές έρχονται να σε χτυπήσουν σαν χαστούκι στο πρόσωπο.

Μία απο αυτές, είναι του ανθρώπου πίσω απο το τραγούδι “Nature Boy” το οποίο έγινε η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Nat King Cole.

Aπό τότε που κυκλοφόρησε έχει διασκευαστεί πάνω από 1223 φορές!

Η ιστορία όμως πίσω από το τραγούδι είναι απίστευτη.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’40, κυκλοφορούσε μια φήμη πως υπήρχε ένας «ερημίτης», παραπλανημένος και απογοητευμένος από τον κόσμο, που υποτίθεται πως δεν μπορούσε να συντονιστεί με την κοινωνία, και ζούσε σε μια σπηλιά στην Καλιφόρνια κάτω από το ένα από τα Λάμδα της επιγραφής Hollywood.

Κανείς δεν νοιάστηκε ποτέ πραγματικά γι αυτόν τον παράξενο άνθρωπο, μέχρι που ένα βράδυ του 1947, κάποιος προσπάθησε να μπει στα παρασκήνια του Lincoln Theatre στο Λος Άντζελες.

Εκεί έπαιζε ο Nat King Cole τότε και ο άντρας είπε ότι είχε κάτι για τον Cole. Φυσικά, οι υπάλληλοι δεν άφησαν τον παράξενο αυτό τύπο να δει τον μουσικό οπότε άφησε αυτό που είχε στον μάνατζερ του.

Επρόκειτο για μια σελίδα πενταγράμμου, στην οποία έριξε αργότερα μια ματιά ο Cole. Του άρεσε το τραγούδι που είδε και θέλησε να το ηχογραφήσει, αλλά πρώτα έπρεπε να βρει τον μυστηριώδη αυτόν άνθρωπο. Όταν ρωτήθηκαν, εκείνοι που τον είδαν, είπαν πως ήταν πραγματικά αλλκοτος, με μαλλιά μέχρι τους ώμους και γένια , φορούσε σανδάλια και λευκή ρόμπα.

Ο Cole τελικά τον ξετρύπωσε στη Νέα Υόρκη και όταν τον ρώτησε πού έμενε, ο παράξενος αυτός άνθρωπος δήλωσε ότι έμενε στο καλύτερο ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης – στην κυριολεξία έξω στην φύση,  στο Central Park.

Είπε πως το όνομά του ήταν eden ahbez (όλα με μικρά γράμματα).

Το τραγούδι που έδωσε στον Cole είχε τον τίτλο «Nature Boy» και έγινε η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Cole.

Σύντομα διασκευάστηκε από άλλους καλλιτέχνες με τα χρόνια, από τον Frank Sinatra και τη Sarah Vaughan, οι Gandalf, o David Bowie μέχρι τον Tony Bennett με τη Lady Gaga, πιο πρόσφατα.

Φυσικά, τα media ξετρελάθηκαν με αυτόν τον παράξενο και μυστηριώδη άντρα που παρέδωσε στον Nat King Cole, μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της εποχής.

Όλοι άρχισαν να ψάχνουν να μάθουν περισσότερα για αυτόν.

Από τα ελάχιστα που βρήκαν ήταν πως κάποτε ήταν ορφανός, πως δεν έμεινε ποτέ σε ένα μέρος για πολύ, ζώντας σε διάφορα ανάδοχα σπίτια και εκείνος τους εξήγησε πως απλά δεν ταίριαζε ποτέ, πουθενά και πάντα έψαχνε για κάτι.

[«Λένε ότι περιπλανήθηκε πολύ μακριά…

Πολύ μακριά, πάνω από στεριά και θάλασσα…»

Ανακάλυψαν ότι ανέβαινε σε εμπορικές αμαξοστοιχίες και πως διέσχισε με τα πόδια την χώρα αρκετές φορές, τρώγοντας αποκλειστικά ωμά φρούτα και λαχανικά, ώσπου μια μέρα εξαφανίστηκε εντελώς.

[“Λίγο ντροπαλός και με λυπημένα μάτια…

Αλλά πανέξυπνος…»]

Τελικά εμφανίστηκε ξανά στους λόφους του Χόλιγουντ.

Ο eden ahbez ήταν ένας άνθρωπος που ζούσε έναν χίπικο τρόπο ζωής, πριν το κίνημα γίνει αυτό που όλοι θυμούνται σήμερα.

Όταν ένας αστυνομικός τον σταμάτησε με πρόφαση την εμφάνισή του, ο ahbez απλά του είπε: “Φαίνομαι τρελός αλλά δεν είμαι. Και το αστείο είναι ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν φαίνονται τρελοί, αλλά είναι. “

[“Και τότε μια μέρα…

Μια μαγική μέρα βρέθηκε στον δρόμο μου…»]

Στη συνέχεια εμφανίστηκε στα παρασκήνια στη συναυλία του Nat King Cole στο Λος Άντζελες, για να του παραδώσει το τραγούδι, «Nature Boy». Κανείς δεν φαίνεται να ξέρει πραγματικά γιατί επέλεξε τον Cole. Κάποιες φήμες έλεγαν πως βγήκε από την κρυψώνα του όταν άρχισε να ακούει για τον ρατσισμό και τα προβλήματα του κόσμου, και θεώρησε πως ο “King” ήταν ο καλύτερος άνθρωπος εκείνη την εποχή για να περάσει το μήνυμά του.

[“Ενώ μιλήσαμε για πολλά…

Τρελούς και Βασιλιάδες…”]

Όταν τον ρώτησαν για τον ρατσισμό, απάντησε: “Μερικοί λευκοί μισούν τους μαύρους και κάποιοι λευκοί αγαπούν τους μαύρους, κάποιοι μαύροι μισούν τους λευκούς και μερικοί μαύροι αγαπούν τους λευκούς. Όπως καταλαβαίνετε δεν τίθεται θέμα μαύρων και άσπρων, αλλά θέμα ανθρώπων που αγαπούν και ανθρώπων που μισούν».

Γι αυτό το θέμα της αγάπης συνέχισε να λέει, πως αυτό ήταν που έλειπε απ τον κόσμο και πως αυτό θα χρειαζόμασταν αν θα θέλαμε να επιβιώσουμε στο μέλλον.

Ο ahbez πέρασε τελικά το μήνυμά του, ειδικά αφότου η αντικουλτούρα τον πήρε χαμπάρι και ξεκίνησε το κίνημα των χίπις, όταν κάποιοι καλλιτέχνες όπως ο Donovan, η Grace Slick και ο Brian Wilson των Beach Boys τον αναζήτησαν. Έγραψε επίσης τραγούδια για την Eartha Kitt και είχε άλλο ένα τραγούδι ηχογραφημένο από τον Sam Cooke.

Ο συγγραφέας Raymond Knapp περιέγραψε το “Nature Boy” ως ένα “μυστικιστικά φορτισμένο αλήτικο τραγούδι” του οποίου οι στίχοι προκάλεσαν μια έντονη αίσθηση απώλειας και ατυχίας, με τους τελευταίους στίχους να μεταφέρουν μια παγκόσμια αλήθεια, που περιγράφεται από τον Knapp ως “άφθαρτη” και “διασωσμένη με κάποιο τρόπο από το επικίνδυνο ταξίδι ττης ζωής.”

[“Αυτό μου είπε…

Το σπουδαιότερο πράγμα που θα μάθεις ποτέ…

Είναι απλά να αγαπάς και να σε αγαπούν σε αντάλλαγμα.”]

«Ο George Alexander Aberle (15 Απριλίου 1908 – 4 Μαρτίου 1995), γνωστός ως eden ahbez, ήταν Αμερικανός τραγουδοποιός και δισκογραφημένος καλλιτέχνης από την δεκαετία του 1940 έως του 1960, του οποίου ο τρόπος ζωής στην Καλιφόρνια επηρέασε το κίνημα των χίπις.

Ήταν γνωστός στους φίλους του απλώς ως ahbe.

Ο ahbez συνέθεσε το τραγούδι “Nature Boy”, το οποίο έκανε Νο. 1 για οκτώ εβδομάδες το 1948 ο Nat “King” Cole.

Ζώντας μια βουκολική ζωή τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1940, ταξίδευε με σανδάλια και είχε μακριά μαλλιά και γένια μέχρι τους ώμους ενώ φορούσε λευκές ρόμπες. Κατασκήνωσε κάτω από το πρώτο L στο Hollywood Sign πάνω από το Λος Άντζελες και μελετούσε ανατολίτικο μυστικισμό. Κοιμόταν σε εξωτερικούς χώρους με την οικογένειά του και έτρωγε λαχανικά, φρούτα και ξηρούς καρπούς. Ισχυριζόταν ότι ζούσε με τρία δολάρια την εβδομάδα.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, έγραψε τραγούδια για τους Eartha Kitt, Frankie Laine και άλλους, ενώ έγραψε και μερικά ιδιαίτερα ροκ εν ρολ τραγούδια. Το 1957, το τραγούδι του “Lonely Island” ηχογραφήθηκε από τον Sam Cooke, και έγινε η δεύτερη και τελευταία σύνθεση του ahbez που έφτασε στο Top 40.

Το 1959, άρχισε να ηχογραφεί ορχηστρική μουσική, η οποία συνδύαζε τους χαρακτηριστικούς σκοτεινούς τόνους του με εξωτικές διασκευές και (σύμφωνα με το εξώφυλλο του δίσκου) «πρωτόγονους ρυθμούς». Έπαιζε συχνά μπόνγκο, φλάουτο και έλεγε ποιήματα σε beat καφετέριες στην περιοχή του Λος Άντζελες.

Ο ahbez ήταν ένας μπιτ ποιητής και συνθέτης που προσέγγισε το εξωτικό από μια πολύ διαφορετική οπτική γωνία και κατέληξε σε ένα concept άλμπουμ για μια ουτοπική κοινωνία που ζει σε ένα νησί μακριά από τον σύγχρονο δυτικό κόσμο. Το μοναδικό σόλο άλμπουμ του, είχε τίτλο ‘Eden’s Island (The Music Of An Enchanted Isle)’ το οποίο κυκλοφόρησε το 1960 απο την Del-Fi Records, είναι ένα αριστούργημα της πρωιμης ψυχεδελικής μουσικής.

Ήταν μια μίξη μπίτνικ ποίησης με εξωτικές ενορχηστρώσεις. Ο ahbez το προώθησε περπατώντας από την μία ακτή των ΗΠΑ ως την άλλη, κάνοντας αποκλειστικές συναυλίες, αλλά ο δίσκος πούλησε ελάχιστα.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, o ahbez κυκλοφόρησε πέντε σινγκλ. Το συγκρότημα της Grace Slick, the Great Society, ηχογράφησε μια εκδοχή του “Nature Boy” το 1966 και ο ahbez φωτογραφήθηκε στο στούντιο με τον Brian Wilson στις αρχές του 1967. Αργότερα την ίδια χρονιά, ο Βρετανός τραγουδιστής Donovan έψαξε τον ahbez στο Παλμ Σπρινγκς και οι δύο περιπλανώμενοι έκαναν όπως είπαν μια «σχεδόν τηλεπαθητική» συνομιλία. Στη δεκαετία του 1970, ο Alex Chilton των Big Star ηχογράφησε μια εκδοχή του “Nature Boy” με τον φωτογράφο William Eggleston στο πιάνο. Το τραγούδι τελικά κυκλοφόρησε ως bonus στην επανέκδοση του άλμπουμ Third/Sister Lovers το 1992 από την Rykodisc.

Το 1974, ο ahbez αναφέρθηκε πως ζούσε στο προάστιο Sunland του Λος Άντζελες και ήταν ιδιοκτήτης μιας δισκογραφικής με το όνομα Sunland Records, για την οποία ηχογραφούσε με το όνομα “Eden Abba“. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 μέχρι τον θάνατό του, ο ahbez συνεργάστηκε στενά με τον Joe Romersa, ηχολήπτη και ντράμερ στο Λος Άντζελες. Τα master, οι φωτογραφίες και οι τελικές ηχογραφήσεις του eden ahbez βρίσκονται στην κατοχή του Romersa.

Όταν ένας νεαρός συλλέκτης δίσκων ονόματι Brian Chidester βρήκε μια φωτογραφία του ahbe με τον Brian Wilson να δουλεύουν μαζί στο άλμπουμ Smile, ένιωσε την παρόρμηση να ερευνήσει τη ζωή του eden ahbez. Ο Chidester ξεκίνησε ένα ταξίδι είκοσι και πλέον ετών που ολοκληρώθηκε με μια ταινία, “As the Wind: The Enchanted Life of Eden Ahbez” και αφηγείται την ιστορία μιας από τις πιο αινιγματικές φιγούρες της παγκόσμιας ποπ κουλτούρας.

Ο ahbez πέθανε στις 4 Μαρτίου 1995 από τραύματα που υπέστη σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, σε ηλικία 86 ετών. Ένα ακόμα άλμπουμ, Echoes from Nature Boy, κυκλοφόρησε μετά θάνατον.

Το 2009, ο βουλευτής Bill Aswad απήγγειλε τους τελευταίους στίχους του “Nature Boy” ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων του Βερμόντ κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τους γάμους ομοφύλων της πολιτείας του το ’09.

The greatest thing you’ll ever learn

Is just to love

And be loved

In return

Εδω ένα βίντεο με ένα συντομο βιογραφικό και πολλές του ahbez.