Ενα Punk ντοκιμαντέρ και ένα ακόμα πιο Punk βιβλίο

Τόσα χρόνια ακούμε κάποιες μπάντες και φανταζόμαστε πως τα μέλη τους ευημερούν και ζουν σε παλάτια…

Λοιπόν.

Χτες είδα το ντοκιμαντέρ του 2006, New York Doll, το οποίο βρίσκει τον Arthur “Killer” Kane, τον μπασίστα των New York Dolls, 30 χρόνια απο τις χρυσές (όσες ήταν αυτές τέλος πάντων) στιγμές της μπάντας.

Ο Kane μετά την διάλυση του συγκροτήματος, βυθίστηκε στο βαρέλι του αλκοολισμού, πιάνοντας πάτο όταν πήδηξε από το παράθυρο του τρίτου ορόφου του σπιτιού του για να αυτοκτονήσει.

Μεγάλο του πρόβλημα, το ότι τα υπόλοιπα μέλη κάτι κατάφεραν να κάνουν μετά την διάλυσή τους (με πιο συγκεκριμένο στόχο τον David Johansen που έπαιξε σε κάποιες ταινίες αλλά δημιούργησε και το μουσικό alter ego του, τον Buster Poindexter).

Ποιος έσωσε τον Arthur Kane από την καταστροφή; Ο Χριστός…

Για την ακρίβεια, η κοντινή εκκλησία των Μορμόνων, οι άνθρωποι της οποίας του συμπαραστάθηκαν και εκείνος έπιασε δουλειά ως βιβλιοθηκάριος αποθέτοντας τις ελπίδες του στον θεό.

Το ντοκιμαντέρ, σε σκηνοθεσία Greg Whiteley, βγήκε στους κινηματογράφους το 2006, προλαβαίνοντας να καταγράψει την εμφάνιση που έκαναν το 2004 οι New York Dolls στο Λονδίνο (ήταν καλεσμένοι του Morrissey) μετά την οποία ο Kane επέστρεψε στην δουλειά του στον ναό των Μορμόνων για να παραπονεθεί για κάποιες ενοχλήσεις που ένιωθε και να του γίνει εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Ήταν τόσο φτωχός που για να πληρώσει 265 δολάρια για να πάρει να πάρει το μπάσο του από το ενεχυροδανειστήριο, ώστε να μπορεί να παει να παίξει στο Λονδίνο, του έδωσαν τα λεφτά οι άνθρωποι της εκκλησίας.

Δύο ώρες μετά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο, πέθανε από λευχαιμία.

Μπορείτε να την δείτε εδω…

Στο βιβλίο Clothes, Clothes, Clothes. Music, Music, Music. Boys, Boys, Boys η Viv Albertine, η κιθαρίστρια του γυναικείου πανκ συγκροτήματος The Slits, αφηγείται ιστορίες από τότε που έπαιξε με τον Sid Vicious, έκανε περιοδείες με τους Clash, βγήκε με τον Mick Jones, εμπνέοντάς τον να συνθέσει το “Train in Vain” αλλά γραφει και για την κυκλοφορία του σόλο ντεμπούτο της The Vermilion Border, το 2012.

Η Viv Albertine είναι ένας από τους λίγους αυθεντικούς πανκ χαρακτήρες που άλλαξαν τη μουσική και τη συζήτηση γύρω από αυτήν, για πάντα. Τα απομνημονεύματά της αφηγούνται την ιστορία του πώς, μέσω της θέλησης, του ταλέντου και της έλλειψης φόβου, κατάφερε να μπει σε μια ανδροκρατούμενη βιομηχανία, έγινε μέρος ενός κινήματος που άλλαξε τη μουσική και ενέπνευσε μια γενιά γυναικών ρόκερ.

Αφού δημιούργησε τους Flowers of Romance με τον Sid Vicious το 1976, η Albertine εντάχθηκε στις Slits και έγραψε μουσική ιστορία σε μια από τις πρώτες γενιές πανκ συγκροτημάτων. Οι Slits θα λειτουργούσαν ως έμπνευση για τους μελλοντικούς rockers, συμπεριλαμβανομένων των Kurt Cobain, Carrie Brownstein και του κινήματος Riot Grrrl στη δεκαετία του 1990.

Αυτή είναι η ιστορία του πώς ήταν να είσαι ένα κορίτσι στο αποκορύφωμα του πανκ: το σεξ, τα ναρκωτικά, τα αγόρια, οι περιοδείες και το να είσαι μέλος μιας λαμπρής πρωτοποριακής ομάδας γυναικών που έγραψαν μουσική ιστορία.

Η Albertine αφηγείται το πως συνετέλεσε στο να καθοριστεί η πανκ μόδα, την προσπάθειά της να βρει τη θέση της ανάμεσα στα αγόρια και το ειδύλλιό της με τον Mick Jones των Clash, συμπεριλαμβανομένης της εγκυμοσύνης και της επακόλουθης έκτρωσης.

Δίνει επίσης μια ειλικρινή περιγραφή του τι συνέβη μετά το πανκ, πέρα από τη διάλυση των Slits το 1982, συμπεριλαμβανομένης της καριέρας στον κινηματογράφο, της επιβίωσης από τον καρκίνο και της δημιουργίας μουσικής ξανά, μετά από είκοσι πέντε χρόνια.

Αυτή είναι η περιγραφή του βιβλίου. Σήμερα η 69άχρονη Albertine ζει στο Hackney του Λονδίνου.