Ιστορίες απο την δισκοθήκη μου: Internal Autonomy

Σήμερα έψαχνα στα σιγκλάκια μου να βρω το Let’s All Go (To The Fire Dances) των Killing Joke και έπεσα πάνω στο Only You Have The Power, ένα διπλό 7” EP τωv Internal Autonomy απο το 1993.

Επρόκειτο για μια anarchopunk/post punk μπάντα που αλληλογραφούσα με τον Alex αν θυμάμαι καλά, τον κιθαρίστα τους.

Ήταν από το Camberley, στα Δυτικά του Λονδίνου και αφού κοιταξα στην εγκυκλοπαίδεια του Vernon Joynson, Up Yours – δεν τους γράφει – έψαξα να βρω στο ιντερνετ αν υπάρχουν πληροφορίες γι αυτούς.

Προφανώς ανταλλάξαμε μεταξύ μας κάποιες κυκλοφορίες.

Θα του έστειλα εγώ Flowers of Romance – έτσι γινόταν τότε μεταξύ μουσικών – γιατί έχω άλλο ένα δικό τους 7” το Love & Life, το οποίο είχαν κυκλοφορήσει στην Γερμανική Recordrom Records το 1991.

Ήταν το τελευταίο νούμερο της εταιρίας, ενώ το πρώτο ήταν μια κασέτα των επίσης φίλων μου, Magic Moments At Twilight Time από το Surrey της Αγγλίας.

To Only You Have the Power κυκλοφόρησε σε μια συνεργασία μιας μικρής Αγγλικής δισκογραφικής απο το Surrey, της Dying Earth Records, της οποίας το πιο γνωστό όνομα που βλέπω στις κυκλοφορίες της είναι οι Scorn, με την Αμερικάνικη DIY punk κολλεκτίβα Profane Existence.

Η τελευταία κυκλοφορία των Internal Autonomy, οι οποίοι φτιάχτηκαν το 1986, φαίνεται να ήταν ένα άλμπουμ του 2013 με τον τίτλο Ferox.

Απο εκεί και πέρα άλλαξαν το όνομά τους σε Feroxide με τον Al να παίζει όλα τα όργανα και την Nikki Feroxide να τραγουδά .

Τους βρήκα στο Bandcamp με πρώτη τους κυκλοφορία το Pawn, ένα μινι άλμπουμ με πέντε τραγούδια, που κυκλοφόρησαν το 2014 αλλά ψάχνοντας, ανακαλύπτω πως ο Alex συνεργάστηκε το 2016 με τον Reverend Be Atwell των Alabama 3, στο μινι άλμπουμ  του Be Atwell, Leave Me Be.

Το 2017 ο Oliver Sheppard στο άρθρο του Six Gloomy Gems From the Dark Punk Revival έγραψε τα εξής:

“Το 2013, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης με τον Danny Gallegos, τραγουδιστή του μελαγχολικού πανκ συγκροτήματος Cemetery από το Σικάγο, τον ρώτησα πώς θα κατηγοριοποιούσε τη μπάντα του. Αναρωτήθηκα αν πίστευε ότι ο όρος «σκοτεινό πανκ» ήταν κατάλληλος. Ήταν ένας όρος που άρχιζε να χρησιμοποιείται εκείνη την εποχή, ως ένας τρόπος για να περιγράψει μια νέα κοινότητα πρώην σκληροπυρηνικών συγκροτημάτων που έπαιζαν μουσική πιο κοντά στο deathrock και το post-punk. «Μισώ τον όρο «σκοτεινό πανκ», απάντησε ο Gallegos, «γιατί για μένα είναι περιττό. Το πανκ θα έπρεπε να είναι ήδη σκοτεινό. Πάντα υπήρχε ένα μήνυμα πίσω από το πανκ που είναι πολύ ζοφερό και σκοτεινό στη φύση του».”

Ανάμεσα στα ονόματα που αναφέρει ως dark punk ο Sheppard, είναι και αυτό των Internal Autonomy με ένα link που οδηγεί στο άλμπουμ τους Ferox του 2013.

Μετά απο 9 κυκλοφορίες των Feroxide, ο Al γνωστοποίησε πως η Nikki Feroxide μετά από μια απρόσμενη και σύντομη ασθένεια, πέθανε, ολοκληρώνοντας ο ίδιος με κοινούς τους φίλους ένα άλμπουμ το οποίο δούλευαν μαζί, με τον τίτλο What If? (1967 – 2022).

Όλες οι κυκλοφορίες τους διατίθενται στο Bandcamp δωρεάν.

Τον Οκτώβριο του 2023, ο Alex ανακοίνωσε την γέννηση των The After κυκλοφορώντας το άλμπουμ Moth με την Kie στα φωνητικά και τους στίχους.

«Γεννημένοι από τις στάχτες των "FeROXiDE", μετά τον τραγικό και απροσδόκητο θάνατο της Nikki τον Ιούνιο του 2022, έμεινε ένα σχεδόν ολοκληρωμένο άλμπουμ στον σκληρό δίσκο του στούντιο. Ένα μικρό πράγμα συγκριτικά, αλλά το ερώτημα παραμένει: Τι κάνεις; Η απάντηση είναι η ζωή συνεχίζεται. The After.»

 

Μερικές πληροφορίες για το Child of the Moon των Rolling Stones

Κοίτα τι ωραίες πληροφορίες μπορεί να βρεις τυχαία: έψαχνα κάτι άσχετο στο YouTube και έπεσα πάνω στο βίντεο του «Child Of The Moon» των Rolling Stones και στα σχόλια υπάρχουν μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Δεν θα αλλάξουν την ζωή σας, αλλά έτσι για να περνάει η ώρα αναφέρω κάποια πράγματα:

Το βίντεο γυρίστηκε στις 11 Μαίου του 1968 στο Epping Forest, έξω από το Λονδίνο. Παίζει η ηθοποιός Eileen Atkins (σήμερα 89 ετών, έχει γίνει Κυρία επι των τιμών – κάτι ανάλογο του ιππότη, για την προσφορά στις τέχνες) η οποία δήλωσε πως είχε πληρωθεί με 50 λίρες για το γύρισμα εκείνο το απόγευμα.

Η αλήθεια είναι πως το βίντεο, το οποίο έχει σκηνοθετήσει γιός του Orson Wellses, ο Michael Lindsay-Hogg, το ξετρυπώσανε πρόσφατα  και είναι αντιπροσωπευτικό της ψυχεδελικής εποχής των Stones.

Ο ίδιος σκηνοθέτης είχε κάνει και το The Rolling Stones Rock and Roll Circus καθώς και άλλα μουσικά βίντεο, όπως το Let It Be, για τους Beatles ή τον Paul Simon καθώς και ταινίες και τηλεοπτικές σειρές.

Το τραγούδι «Child Of The Moon» ηχογραφήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1968 στα Olympic Studios του Λονδίνου σε παραγωγή του Αμερικάνου Jimmy Miller ο οποίος ήταν διάσημος για τον ήχο που έφτιαχνε στα drums και για τις μίξεις του.

Στην καρριέρα του συνεργάστηκε με τους Traffic, τους Blind Faith, τους Motorhead, τους Primal Scream, ενώ απολύθηκε απο τους Rolling Stones το 1973, λόγω του εθισμού του στην ηρωίνη.

Μετά από αυτό, το συγκρότημα άρχισε να ηχογραφεί το άλμπουμ Beggars Banquet.

Οι στίχοι του τραγουδιού υποτίθεται πως είναι ένα ερωτικό μήνυμα που στέλνει ο Jagger στην Marianne Faithfull αλλά η αλήθεια είναι πως μοιάζει περισσότερο με παγανιστική κατάρα, με το βίντεο να έχει την ατμόσφαιρα του Village of the Damned και του Eye Of The Devil.

Εδώ οι στίχοι:

The wind blows, rain into my face / The sun glows at the end of the highway / Child of the moon, rub your rainy eyes / Oh, child of the moon / Give me a wide-awake crescent-shaped smile

She shivers, by the light she is hidden / She flickers like a lamp lady vision / Child of the moon, rub your rainy eyes / Child of the moon / Give me a wide-awake crescent-shaped smile

The first car on the foggy road riding / The last star for my lady is pining / Oh, child of the moon, bid the sun arise / Oh, child of the moon / Give me a misty day, pearly gray, silver, silky faced / Wide-awake crescent-shaped smile

Είτε εκ προθέσεως είτε όχι, με το συγκρότημα να έχει κυκλοφορήσει την προηγούμενη χρονιά το άλμπουμ Their Satanic Majesties Request 4 μήνες προτού οι Stones ηχογραφήσουν το «Child Of The Moon».

Εδώ να δώσω μια πληροφορία σχετικά με τον τίτλο του άλμπουμ Their Satanic Majesties Request: πρόκειται για ένα λογοπαίγνιο με κάτι που υπάρχει στα Βρετανικά διαβατήρια. Στα διαβατήρια γράφει: ‘Her Britannic Majesty’s Secretary of State requests and requires in the name of Her Majesty all those whom it may concern to allow the bearer to pass freely without let or hindrance and to afford the bearer such assistance and protection as may be necessary. ‘

Δηλαδή, «Ο Υπουργός Εξωτερικών της Αυτού Βρετανικής Μεγαλειότητος ζητά και απαιτεί στο όνομα της Αυτού Μεγαλειότητος όλους όσους μπορεί να αφορά να επιτρέψουν στον κομιστή να περάσει ελεύθερα χωρίς να ζητηθεί άδεια ή να εμποδιστεί και να παράσχουν στον κομιστή την απαραίτητη βοήθεια και προστασία».

Ωστόσο, το βίντεο, γυρισμένο στις ώρες του σούρουπου, τονίζει κατά κάποοιον τρόπο με τα χρώματά του είτε την μαγική παγανιστική ατμόσφαιρα που έχει, είτε την απειλητική εικόνα πέντε νεαρών με απειλητικές φάτσες, που μοιάζουν με συμμορία, όταν συναντούν μια μοναχική γυναίκα στο δάσος, με ότι αυτό συνεπάγεται…

Η γριά κυριούλα είναι η Sylvia Coleridge η οποία έπαιζε στο «Tess, Γλυκειά μου Ξαδέρφη» του Roman Polanski.

Η Decca κυκλοφόρησε το «Child Of The Moon» ως flipside του «Jumpin’ Jack Flash».