Magick Brother & Mystic Sister – TAROT Part I

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως οι prog-rock ή οι ψυχεδελικές rock κυκλοφορίες σταμάτησαν να υπάρχουν στις μέρες μας.

Μπορεί αυτά τα μουσικά είδη να μην έχουν την εμπορική απήχηση που είχαν οι ανάλογες κυκλοφορίες της δεκαετίας του ’60 και του ’70 και να μην φτάνουν σε πωλήσεις την αναβίωση που έγινε στην δεκαετία του ’90 αλλά συγκροτήματα του είδους δεν έπαψαν να υπάρχουν και να κυκλοφορούν δουλειές τους και μάλιστα σε βινύλιο.

Αυτές οι μπάντες φωλιάζουν σε εταιρίες όπως η Βρετανική Fruits de Mer Records ή όπως στην περίπτωση των Ισπανών Magick Brother & Mystic Sister, στην ανεξάρτητη Ελληνική εταιρία Sound Effect Records.

H Sound Effect είχε κυκλοφορήσει και το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους σε συνεργασία με την Ισπανική The John Colby Sect το 2020 και αυτές τις μέρες έβγαλε στην αγορά, μόνη της αυτή την φορά, το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας, TAROT Part. I.

Με βάση τους την Βαρκελώνη, οι Magick Brother & Mystic Sister είναι το μουσικό όχημα του Xavi Sandoval και της Eva Muntada.

Ο Sandoval παίζει το μπάσο και τις κιθάρες ενώ η Muntada όλα τα πλήκτρα.

Οι δυό τους υπογράφουν επίσης όλες τις συνθέσεις καθώς και την παραγωγή του άλμπουμ.

Το όνομα είναι εμπνευσμένο από το ντεμπούτο των Gong, Magick Brother και για την ακρίβεια, από το τραγούδι που ανοίγει το άλμπουμ εκείνο, το οποίο είχε κυκλοφορήσει το 1969 και αυτό ίσως προϊδεάζει τον ακροατή για το πού περίπου βρίσκεται χρονικά ο ήχος της μπάντας.

Φυσικά η παραγωγή των Ισπανών είναι σύγχρονη και καταλαβαίνοντας πως και οι δύο μπάντες, δηλαδή οι παλιοί Gong και οι μοντέρνοι Magick Brother & Mystic Sister έχουν τον ίδιο σκοπό: να πάρουν δηλαδή τον ακροατή στον δικό τους χώρο και χρόνο, οι δεύτεροι το καταφέρνουν ευκολότερα, μιας και το άλμπουμ τους, TAROT part I έχει ιδανική παραγωγή για ταξίδια.

Έχουμε να κάνουμε με έντεκα τραγούδια που το καθένα τους έχει τον τίτλο μιας κάρτας ταρώ, γι αυτό και ο τίτλος του άλμπουμ.

Τα ταρώ ήταν τραπουλόχαρτα, που χρησιμοποιήθηκαν για να παίζουν οι άνθρωποι παιχνίδια,  από τα μέσα του 15ου αιώνα σε διάφορα μέρη της Ευρώπης .

Από τα τέλη του 18ου αιώνα και μετά, Γάλλοι αποκρυφιστές άρχισαν να τα χρησιμοποιούν για να μαντεύουν το μέλλον.

Υποστήριξαν μάλιστα πως οι κάρτες ταρώ είχαν εσωτερικούς δεσμούς με την αρχαία Αίγυπτο, την Καμπάλα, την Ινδική Τάντρα ή Ι Τσινγκ, ισχυρισμοί που έχουν επαναληφθεί συχνά από διάφορους συγγραφείς.

Το πρώτο τραγούδι «The Fool»  είναι η σωστή επιλογή για την αρχή του δίσκου, μιας και αυτό το τραπουλόχαρτο, στην γλώσσα των μυημένων, υποδηλώνει το ταξίδι, την περιπέτεια της ζωής όπου η καρδία έχει τον πρώτο λόγο και η φαντασία είναι ο οδηγός.

Τα πλήκτρα της Muntada φτιάχνουν την ατμόσφαιρα με space ήχους, με τον Alejandro Carmona να κανει τα τύμπανα να καλπάζουν και τον Xavi Sandoval να πλέει στο διάστημα πάνω στο εφε της reversed κιθάρας.

Το επόμενο χαρτί στην τράπουλα είναι ο «Magician» και o Dominic O’Dair απαγγέλει όλους κι όλους αυτούς τους στίχους: Αιθέρας, αέρας, γη, φωτιά και νερό / Χρυσή αντίληψη / Μέσα από τους επτά ουρανούς.

Στους στίχους υπάρχει ο αριθμός επτά, ένας αριθμός με τον οποίον είχε κόλλημα πολύς κόσμος στα τέλη του 19^ου με αρχές του 20^ου αιώνα.

Ένας από εκείνους που τους είχε γίνει μανία το επτά, ήταν και ο Άγγλος αποκρυφιστής, μάγος, ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος και… αλπινιστής Aleister Crowley και εδώ, σε αυτό το τραγούδι, το φύλλο της ταρώ «The Magician», συμβολίζει τη φαντασία και την έκφραση των συναισθημάτων.

Το άλμπουμ βρίθει από αποκρυφιστικούς συμβολισμούς.

Για παράδειγμα, το gatefold εξώφυλλο της κόπιας που κρατάω στα χέρια μου, με προετοιμάζει γι αυτό που θα ακούσω: αστέρια, ένα κορίτσι με μια λύρα, ένα αγόρι με έναν αυλό και μια φιγούρα στο κέντρο με απλωμένη μπροστά της μια τράπουλα ταρώ.

Όταν είδα για πρώτη φορά το όνομα του συγκροτήματος, έκανα τον εξής συνειρμό: η λέξη Magick είναι ένας παλιός τρόπος γραφής της λέξης “magic” (μαγεία). Αυτή την ορθογραφία χρησιμοποίησε όμως Aleister Crowley για την αποκρυφιστική Mαγεία, Thelema (από την Ελληνική λέξη Θέλημα).

Ο Crowley ήθελε να ξεκαθαρίσει πως όριζε με την λέξη Magick «την επιστήμη και την τέχνη του να προκαλείς με την θέληση, την αλλαγή».

Χρησιμοποίησε την λέξη Θέλημα (Thelema) στο βιβλίο του The Book of the Law το οποίο έγραψε στο Κάϊρο το 1904.

To τραγούδι είναι μια μουσική συνομιλία μεταξύ της κιθάρας και των πλήκτρων, με τα τύμπανα να συνοδεύουν με μια Pink Floydική διάθεση…

Η Αρχιέρεια, «The High Priestess» που ακολουθεί, είναι μια ψυχεδελική folk μπαλάντα παιγμένη με κιθάρα, μαντολίνο, μέλοτρον και πλήκτρα ενώ η Muntada αναλαμβάνει και τα φωνητικά.

Τα τραγούδια είναι βαλμένα στην σειρά ανάπτυξης της Μεγάλης Aρκάνα.

Και με αυτή την σειρά, το επόμενο χαρτί είναι αυτό της Αυτοκράτειρας. Όπως μπορεί να καταλάβει κάποιος, δεν έχουν μπει τυχαία έτσι τα τραγούδια…

Για την χαρτομαντεία, δημιουργήθηκαν από τους αποκρυφιστές δύο ομάδες καρτών: η μεγάλη και η μικρή Αρκάνα. Η μεγάλη Αρκάνα αποτελείται από 22 κάρτες που ονομάζονται και Ατού ή Θρίαμβοι.

Η μικρή Αρκάνα αποτελείται από 56 κάρτες.

Το TAROT Part.Ι κυκλοφόρησε στις 29 Μαρτίου του 2024 και όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του, είναι το πρώτο από δύο μέρη.

Σε αυτό εδώ το άλμπουμ λοιπόν, υπάρχουν έντεκα τραγούδια, άρα στο Tarot Part.II θα υπάρχουν άλλα έντεκα για να ολοκληρώνεται η μεγάλη Αρκάνα…

Για να συνδιάσω τώρα το τραπουλόχαρτο της Αυτοκράτηρας με το τραγούδι «The Empress», να σημειώσω εδώ πρόκειται για ένα φύλλο που συμβολίζει την πληρότητα και την αφθονία και γι αυτό ο μοναδικός στίχος του «The Empress» λέει: «Όλες οι τέχνες της αγάπης και της ευχαρίστησης είναι οι τελετουργίες μου».

Και φυσικά η πρώτη πλευρά του δίσκου κλείνει με το τραγούδι «The Emperor».

Εδώ για πρώτη φορά τα πράγματα γίνονται πιο πολύπλοκα μουσικά. Γίνονται περισσότερο prog-rock από κάθε άλλο τραγούδι αυτής της πλευράς.

Η μπάντα πρέπει να δείξει πως έχει τον έλεγχο της μουσικής. Να επιβληθεί στον ήχο όπως συμβολίζει το τραπουλόχαρτο του Αυτοκράτορα: την ηγεσία, τον έλεγχο και την λογική…

Η βελόνα του πικάπ μου φτάνει στην ετικέτα.

Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχει το μισό ενός ζωδιακού κύκλου και στο οπισθόφυλλο δεσπόζει η φωτογραφία μιας κυρίας.

Στα χέρια της κρατά μια κρυστάλλινη μπάλα. Η εικόνα της γυναίκας φαίνεται ξεθωριασμένη.

Θα μπορούσε άραγε να είναι κάποια από τον στενό κύκλο του Aleister Crowley;

Το sitar του Tony Jagwar ανοίγει το «The Hierophant» και την δεύτερη πλευρά, όπως ορίζει η σειρά των χαρτιών στην Μεγάλη Αρκάνα.

Η μπάντα μπήκε με μεγάλα κέφια και prog-rock διαθέσεις σε αυτή την πλευ΄ρα του δίσκου.

Το «The Lover» φλερτάρει με την μυστηριώδη μουσική της Ανατολής χαριν στα κρουστά του Didac Ruiz και το sitar που παίζει ο Sandoval. H Muntada αναλαμβάνει τις ατμόσφαιρες με τα πλήκτρα, ενώ ταυτόχρονα τραγουδά…

Στιχουργικά πάντως το συγκρότημα έχει απομακρυνθεί εδώ και τρία τραγούδια από την θεματολογία της τράπουλας ταρώ, χωρίς αυτό να με ενοχλεί προσωπικά…

Επιστροφή σε prog-rock διαθέσεις με μια γεύση δεκαετίας του ’70 με το instrumental τραγούδι «The Chariot». Εδώ πρωταγωνιστεί το φλάουτο της Maya Fernandez, η οποία έπαιζε και στο πρώτο άλμπουμ τους. Το τραγούδι να έχει πάρει πλέον κάτι από τους Gong και από κάποιο σημείο και μετά το φλάουτο μπαίνει σε ένα παιχνίδι ερωταπαντήσεων πότε με την κιθάρα του Sandoval και πότε με τα πλήκτρα της Muntada. Η ρυθμική βάση του Carmana είναι σταθερή αλλά όταν έρχεται κι αυτουνού η ώρα, τα σπάει…

Σε αυτό το σημείο η σειρά των τραγουδιών παραλείπει ενα από τα τραπουλόχαρτα της ταρώ και περνάει σε εκείνο της Δικαιοσύνης.

Προφανώς θα τα βρούμε στο επόμενο άλμπουμ, όταν αυτό κυκλοφορήσει σε δύο περίπου μήνες…

Το «The Justice» σε προετοιμάζει από την αρχή για ένα jazz rock άκουσμα.

Η Maya Fernandez επεμβαίνει με το φλάουτό της στις κατάλληλες στιγμές, καθώς τα πλήκτρα της Muntada κυριαρχούν ενώ ταυτόχρονα τραγουδά  για την αδικία αυτού του κόσμου μέχρι που μπαίνει η σόλο κιθάρα του Sandoval για να οδηγήσει, μαζί με το φλάουτο, στο outro του τραγουδιού.

Ο ερημίτης είναι το χαρτί της απομόνωσης. Φυσικό είναι το «The Hermit» να μην έχει στίχους.

Είναι μια μουσική συνομιλία ανάμεσα στην κιθάρα, το συνθεσάϊζερ και το mellotron.

Το τραγούδι ακούγεται σαν να είναι ένα ψάξιμο στο εσωτερικό διάστημα των δύο μουσικών…

Ένα τραγούδι ενδοσκόπησης.

Και καθώς φτάνουμε στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου, γυρίζει πάνω στο τραπέζι το τραπουλόχαρτο που συμβολίζει την πρόοδο και την ευημερία: «The Wheel of Fortune». Ο τροχός της Τύχης…

Μια ονειρική σύνθεση που ακούγεται σαν να είναι καθησυχαστική, σε ένα άλμπουμ που μπορεί να μην έχει την πολυπλοκότητα της δομής πολλών prog-rock τραγουδιών, έχει όμως την ανάπτυξη των μελωδιών και την κατάλληλη ενορχήστρωση για να πετύχει τον σκοπό του: να πάρει τον ακροατή από το χέρι και να τον ταξιδέψει στον κόσμο του Magick Brother και της Mystic Sister…

Έτσι, το ταξιδιάρικο TAROT Part. I δεν σε φέρνει πίσω στην Γη από το διαστημικό αυτό ταξίδι. Σε κρατάει στον φανταστικό του κόσμο μέχρι να ακούσεις το TAROT Part. ΙΙ.

Τότε το trip θα έχει ολοκληρωθεί.

Και σίγουρα αν μπάντες όπως οι Camel, τα προτζεκτ του Daevid Allen ή οι δουλειές του Steve Hillage σου αρέσουν, τότε θα πρέπει τουλάχιστον να ακούσεις ετούτον εδώ τον δίσκο…

Το κείμενο αυτό μπορείτε να το διαβάσετε και στο Merlin’s Music Box

Για να διατηρήσετε επαφή με το συγκρότημα

Facebook | Bandcamp | instagram | YouTube